odbie|c

, odbie|gnąć pf — odbie|gać1 impf (odbiegnę, odbiegniesz, odbiegł, odbiegła, odbiegli, odbiegł — odbiegam) vi 1. (oddalić się) to run away

- dziecko odbiegło (kilka kroków) od matki the child ran a few steps from its mother

2. książk. (minąć) odbiegła go/ją ochota a. chęć na podróże he/she doesn’t feel like travelling any more

- zupełnie odbiegł mnie sen I couldn’t sleep any more

■ krew odbiegła komuś z twarzy książk. the blood a. colour drained from sb’s face

- odbiec od tematu to digress a. stray from the subject